kardeşlerim
bazıları bir korku verme telaşında
efendim türk olmaktan utanılır olmuş...
Bunu söyleyenler
kendilerini en süper türk kabul ediyor
eğer karşısındaki derse ki
"ne alakası var kardeşim
ben türküm ve bundan utanmıyorum
abartmıyorum da ... "
" bak işte
sen gerçek türk değilsin
en muhteşem türk benim "diyorlar...
Ben türk olarak dünyaya geldim
bir kürt olarak da dünyaya gelebilirdim
arap olarak da dünyaya gelebilirdim
eskimo olarak da pekala dünyaya gelebilirdim...
yurtdışında
pis kafa
kara kafa diye hakaretlere maruz kaldım
çünkü bir türktüm
bir asyalıydım
bir ortadoğuluydum
bir siyah saçlıydım
bir doğuluydum
ülkeme Türkiye ye döndüğümüzde
bizi en çok
Kapıkuledeki Bayrağın dalgalandırması coştururdu...
boğaz köprüsünden geçiş ...
İstanbul a gelmeden evvel otomobilde uyuyakalırsak diye tembihlerdik
İStanbul a gelince beni uyandırın diye..
yatılı okumaya başladığımda
konuşmam biraz bozuktu
köylü şivesiyle konuştuğum için
ve fransızca aksanımdan dolayı r leri vurgulu söylüyormuşum galiba
kaşlar vs de belirgin olunca bana
sen kürt müsün ? diye sorarlardı...
o zamana kadar yani 12 yaşıma kadar duymadığım bir şeydi bu...
ben de bunu muhacirlik
yörüklük ,manav
türkmenlik gibi bir şey galiba diyordum...
çünkü bizim komşu köylerimizde her milletten insan bulunurdu...
ve çok da güzel bir duyguydu bu...
türk olmaktan hiç bir zaman utanmadım
abartmadım da...
çünkü DİĞERİ olmak nedir bu duyguyu çok iyi bilirim
yatılı okula kürt arkadaşlar geldiğinde
onlara sahip çıkmaya çalışırdım
çünkü terbiye olarak
gariban birisi varsa ona yardım etmek
zor durumdakini sahiplenmek gibi bir kültürle yetiştirilmiştim
bu ülkede doğan herkes gibi...
fransa da arap arkadaşlarım vardı
cezayirli baba fransız anne
faslı arkadaşlarım vardı
ispanyalı
portekizli
fransız
italyan
laoslu arkadaşlarım vardı
hepsinin de evine gider gelirdim...
bizi biraraya getiren şey neydi
aynı okul
aynı mahalleli olmak
babalarımızın işçi olması
gelirlerimizin orta halli olması...
annemin yaptığı çörekleri bayıla bayıla yerlerdi...
oturup bizimle yer sofrasında kuru fasülye pilav yerlerdi ...
şimdi böyle büyüyünce insan anlıyor
ırk
renk
sadece bir giysi...
övünerek ülkemizi anlatırdık
yıl 1980 di
muhtemelen darbe vardı
ve ekonomik krizle vatandaş boğuşuyordu
ama olsun orası bizim ülkemiz
herşeyimizdi
bayrağımız herşeyimizdi...
gururla anlatırdık
ve anlatıyoruz da
insan elbette aslını inkar etmez
etmemeli
edecek durumda bırakılmamalı
rahatça özgürce
söyleyebilmeli...
ben de söyleyebilmeliyim
ispanyol da
italyan da
arap da
kimse insan bedeninde göründüğü hal ile yadırganmamalı...
bugün türk olmaktan utanmıyorum
bir kürt kardeşimin de kürt olmaktan utanmasını istemem
bir arap kardeşimin arap olmaktan utanmasını da istemem
bir laz kardeşimin laz olmaktan utanmasını da istemem ...
dün vatan millet sevgisi neyse gram azalmadı
aksine daha da arttı...
1990 larda kendimi kötü hissediyordum
ülkemin bir yerlerinde
bir şeyler yaşanıyordu
ve benim elimden bir şey gelmiyordu...
o zaman bunalıyordum
çünkü bunu tezgahlayanların amacı
bizleri ayırmak isteyenlerdi biliyordum...
oysa ben osmanlı haritasına baktığımda
o büyük coğrafyayı 600 sene
birarada islamla tuttuğumuzu gördüğümde
gözlerim yaşarıyordu...
ve peygamber efendimizi
Hazreti Muhammed Mustafa
sallallahü aleyhivesellem i düşünüyordum
onun ümmetini
onun veda hutbesini...
boğazım düğümleniyordu
siyah beyaz her renkten insanın
onun mübarek ağzındna dökülen mübarek sözleri ağlayarak dinledikleri
o hutbeyi
ve bugünü
1400 yıl sonra
müslümanın müslüman ile mücadelesini
kürt içindeki yahudaoğlu ile
türk içindeki yahudaoğlunun çatıştırma stratejisinde
harcanan müslümanları düşündükçe
gözlerimden yaşlar kendiliğindne akıyordu...
kardeşlerim
bugün kimse türk olmaktan utanmayacak hale geldi şükür
kürt kardeşim de utanmayacak
arap kardeşim de utanmayacak
bizler utanacak bir şey yapmadık
utanılacak bir şeyler yapan
ergenekondu
sabetayistlerdi
ittihat ve terakkiydi
yahudaoğlu idi...
sınırlarımızı çizenlerdi
o sebeple
kimse kandırmaya çalışmasın
Türk lük elden gidiyor diye
yalandan yaygara kopartmasın
bugün yıldızlı hilalli pasaportumuzu taşımak
daha prestijli hale geldi şükür
paramızı taşımak daha prestijli
ve bizler kardeşler olarak
bu güzel coğrafyada
onun güneşi eksik olmayan güzel ikliminde
kardeş olarak birlikte daha güçlü
daha mutlu ve
daha gururluyuz inşaallah....
türkü bizim
bayrak bizim
ağıt da
sevda da
beraberce hepimizin inşaallah
her akşam kaza görüntüleriyle
kavga gürültüyle hayatımızı karabasan göstermeye çalışan
yahudaoğlu medyasına inat
huzur ve güven bizimle inşaallah kardeşlerim
daha güzel günler
hep birlikte bizim hepimizin olacak
esselamu aleyküm
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder